New York

Ik had nog geen gelegenheid om over New York te berichten. Ik zit nu in de Business Center van de Days Inn in Utica achter de computer. Een goed moment om nog even de belevenissen in New York weer op te halen.

20-23 juli 2009
We waren op maandag 20 juli heel vroeg vertrokken van Schiphol. We gingen via Londen naar New York. Rondom de middag landden we op de International Airport van Newark. We wisten dat we met de trein verder konden naar onze eindbestemming op Manhattan, het Hotel Pennsylvania dat tegenover van Penn Station is gesitueerd. Ideaal dus als je met koffers moet sjouwen. De hotelkamers waren wat sjofel en al wat gedateerd maar de ligging van het hotel is werkelijk super: 7th avenue 33rd street, direct om de hoek van het Empire State Building. Van hieruit hebben we de volgende tweeenhalve dagen de stad verkend, deels te voet maar vooral met de bus. We hadden een ticket gekocht waarmee wij Downtown (Financial District, Greenwich Village, China town en Little Italy) en Uptown (o.a. Central Park, Haarlem) een ritje konden maken. Een goede manier om een eerst indruk te krijgen van deze levendige, daverende stad. En meer dan een eerste indruk was het dan ook niet waarmee wij op donderdag de stad weer verlieten om onze reis met de auto voort te zetten. There is plenty more to do! Next time!

Wat hebben we nog gedaan:
een wandeling langs Ground Zero, door Wallstreet en Battery Park.
een boottocht langs de Statue of Liberty, Ellis Island and South Manhattan.
een bezoek aan het observatory deck van het Empire State Building by Night.
een wandeling op 5th Avenue, Broadway en Times Square en een bezoek aan Macy's.

We hebben trouwens heerlijk gegeten in Cafe 28 op de 5th Avenue, 28th street. Echt een aanrader!

Niagara Falls en Utica

25 juli 2009
Gisteren zijn we vroeg vertrokken uit Batavia * op weg naar de wereldberoemde Niagara Falls. Het was echt een nat avontuur. En dat niet alleen omdat we dicht bij de waterval kwamen (met de boot en met de lift!) maar ook omdat het enorm heeft geregend toen wij in de rij stonden om naar de "Cave of the Wind". Het was echt een tropische bui, veel water maar gelukkig niet koud.
Maar ja, we waren toch al helemaal doorweekt omdat we daarvoor een tochtje met de "Maid of the mist", een klein bootje, door de pool van de Horseshoe Falls hadden gemaakt. Het was een grandioos spektakel! Met deze excursie waren we de hele dag zoet. Onze gids heeft ons alle sightseeing spots laten zien, ook het Daredevil Museum, waar men de overblijfselen van constructies kan bewonderen waarmee waaghalzen hebben geprobeerd the Falls te meesteren. Velen hebben het niet overleeft, van een iemand is alleen maar een kanoe peddel terug gevonden dat nu ook in het museum hangt.
Rondom half vijf zijn we gisteren uit Niagara Falls vertrokken op zoek naar the Seawail Trail langs de Ontaria Lake. Het blijft lastig rijden, vooral in de steden. Eindelijk hadden we de goede route gevonden, maar helaas konden we niet veel zien van het meer. Al met al viel de trail tegen, vooral omdat we geen overnachtingsmogelijkheid konden vinden. Uiteindelijk moesten we helemaal doorrijden (65 miles) tot aan Rochester waar we eindelijk rondom 11 uur een motel konden vinden. We waren doodop!

* we waren trouwens ook in Lima, Ovid, Greece, Waterloo en vlakbij Dresden en Paris.

26 juli 2009
Vanochtend lekker ontbeten bij Tim Horton. Mijn collega Sarah heeft gelijk, een lekkere eettent. Dat is Subway trouwens ook, daar hebben we vandaag weer eens fantastisch geluncht. (Ik denk dat ik hier ook ontzettend aan zou komen met al die heerlijke, verleidelijke dingen, zoals donuts, muffins, koekje etc. Goed dat ik hier niet langer dan 3 weken ben!) Tussendoor nog even naar de Wal Mart want dat is toch ook echt Amerikaans. Dan verder op de Highway 20 East richting Utica. Dit stadje is niet ver van de Adirondaks in East New York. Morgen willen we daar een route volgen door de bergen. Ik hoop dat het weer meespeelt. Volgens de weermannen en -vrouwen hier is dit de slechtste zomer sinds jaren. Maar ja, het is wel warm en zonnig met af en toe een bui. Ik zou zeggen, kom eens naar Nederland dan weet je wat een slechte zomer is.

Public Library Binghamton

Na 4 dagen New York, hebben we gisteren de Big Apple verlaten om in Newark onze huurauto op te halen. Het heeft ons enige moeite gekost om uit het 'Ballungsgebiet' van NY te komen vooral omdat we het eerst zonder wegenkaart moesten doen. Na de vijfde pompstation hadden we eindelijk een wegenkaart weten te bemachtigen. Maar het viel nog niet mee om de weg te vinden. Het was toch even wennen aan het Amerikaanse systeem van bewegwijzering. Rond half negen gisteravond streken we neer in het Days Inn van Wurtsboro. Met z'n vieren in een kamer met twee reusachtige kingsize bedden. Is goed te doen en vooral betaalbaar. Zelfs een ontbijt zat erbij in.
Na het ontbijt de auto (een Mitsubishi) weer in (de koffers kunnen we net kwijt in de achterbak) en terug on the road 17 West richting Binghampton. Veel bos links en rechts, wat riviertjes en typisch Amerikaanse gebouwen (huizen, motels, lodgings, pompstations) zoals we het van film en tv kennen. Onderweg plaatsjes gepasseerd met namen als Damascus, Windsor en Gosher. Daarvan zullen we nog meer krijgen want we zijn op weg naar Ithaca en Batavia. Uiteindelijk is het ons doel de Niagara Falls bij Buffalo.
Nu zit ik hier in de Public Library van Binghamton te bloggen met een guest account: 60 minuten free Internet op vertoon van je ID. Heel netjes!
Zo de mannen worden ongeduldig. We gaan verder!

Abrikozen

Daar hangen ze nu boven in de boom, abrikozen; hun goudgele kleur schittert tussen het groen van de bladeren. Het is een goed jaar. De boom kan de last amper dragen, diep hangen de takken, soms nog verzwaard door regendruppels, naar beneden.
Het begint elk jaar al in het voorjaar als de boom overdekt is met roze bloesem. Elk jaar is het weer spannend: blijft het vorstvrij, zijn er al bijen in lucht? De weken daarna is het afwachten wat de oogst zal brengen, of zich kleine groene vruchtjes vormen die later uitgroeien tot mooie goudgele abrikozen. Dit jaar heeft het goed uitgepakt, nu is het tijd om te oogsten.


Vrijdagavond heb ik de ladder gepakt en een emmer en heb ik kilo's abrikozen kunnen plukken. Er hangen er nog meer in de boom maar die geef nog even de tijd om te rijpen.

Op zaterdagochtend ben ik dan begonnen met het bereiden van abrikozenjam. Eerst de vruchten wassen, van hun pitten ontdoen en in kleine stukjes snijden. Tussendoor ook nog jampotten afwassen en goed afspoelen. Ze worden op tafel op een handdoek gezet om te drogen.

Roel kreeg de opdracht om nog wat extra geleisuiker mee te nemen want mijn voorraad was niet toereikend voor 5 kilogram abrikozen.

Als 2,5 kilo abrikozen ontpit en gesneden in de pan zitten, komt de geleisuiker erover heen en kan ik beginnen met koken. Langzaam begint de massa op temperatuur te komen. De abrikozenstukjes worden zacht en veranderen in een goudgele pap. Daarbij blijf ik de massa altijd roeren om te voorkomen dat het gaat aanbranden. Nog enkele minuten laten koken en dan is het zover, de massa is klaar om in de potten te worden gevuld. Ik pak mijn speciale jamlepel en vul elke pot tot aan de rand. Dan gaat de deksel er strak op en wordt de pot ondersteboven op tafel gezet. Zo blijft die enkele minuten staan om vacuüm te trekken en helemaal dicht te gaan.



Tijd voor de tweede ronde, alles nog een keer. Aan het eind van deze "jamsessie'' staan 18 potten abrikozenjam op tafel. Nu nog de etiketjes erop en daarna plaats ik de potten op het kelderschap. Daar staan ze dan tot dat ze in de loop van het jaar voor een heerlijk broodje abrikozenjam worden opgehaald. Hmmmh, lekker!