Evaluatie (ding 23)

De deadline is bijna afgelopen, daarom zal ik het laatste ding volgens de voorgegeven vragen afhandelen:

Wat waren je favoriete Dingen die je onderweg hebt leren kennen en gebruiken?
Bloggen vind ik echt fantastisch! En fantastisch wat men aan gadgets en widgets allemaal op de blog kan toevoegen.

Wat heeft dit leerprogramma “gedaan” met jou en met de organisatie waar je werkt?
Deze cursus heeft Web2.0 in de organisatie bespreekbaar gemaakt. In vele gevallen en daar reken ik me ook bij was 23dingen een echte eye-opener.

Waren er dingen die je verrasten, als onverwacht resultaat van dit programma?
Wat mij verraste waren de dingen die ik eigenlijk al deed zonder te beseffen dat ze typische Web2.0 toepassingen zijn.

wat kan er gedaan worden om 23 Dingen te verbeteren?
Ik vond de cursus en de aparte stappen rondom helder. Misschien dat er wel gekeken moet worden dat het aandeel van Nederlandstalige voorbeelden voor sites en oefeningen (en volgens mij groeit die alleen maar) bijgehouden en aangepast wordt.

En vul aan: “23 Dingen is voor mij …”
...een blik in het heden en de toekomst zoals onze wereld voor een deel (digitaal) in elkaar steekt.
En nu kan ik zeggen:

Bibliotheek 2.0 en de toekomst van de bibliotheken (ding 22)

Tijdens deze cursus heb ik diverse bibliotheeksites zien langskomen die gebruik maken van 2.0 elementen of zich zelf als een L2 zien.
Ik ben blij dat er mogelijkheden zijn om de bibliotheekleden nog weer op een andere manier te bedienen en ook te laten meedoen (wiki's, boekbesprekingen, tagging etc. ) Zeker de jongere generatie, Einstein generatie, zoals die genoemd wordt doet hier graag aan mee en kun je als bibliotheek klantgerichter voor deze doelgroep werken. En niet alleen de jongeren zullen dit een goede ontwikkeling vinden maar ook steeds meer "oudere" mensen vinden hun weg op internet.

Niettemin mag de bibliotheek niet vergeten voor wat ze staat: leverancier van betrouwbare informatie die volgens goedgekeurde manieren voor hun gebruikers toegankelijk wordt gemaakt. Daarom blijft het vakwerk en moeten we niet alles aan de leek overlaten maar is het onze taak onze beproefte werkwijze die terug kan blikken op eeuwenoude tradities verder professioneel te blijven ontwikkelen en mee te gaan in de tijd.

Aquabrowser My Discoveries en andere sociale bibliotheekcatalogi (ding 21)

Toen ik begon met mijn studie documentatie in 1987 kregen we nog een introductie in de informatica wereld waar de computers grote grijze kasten waren waarop in hoekige oranje letters de teksten op het flikkerende beeldscherm verschenen.


Catalogiseren was toen in de meeste bibliotheken echt nog handwerk! Bladeren in papieren thesauri en het opstellen van bibliografische beschrijvingen op kaartjes met de typemachine.
Pas een paar jaar later maakte ik dan kennis met geautomatiseerd catalogiseren, met PICA en ik vond het een hele vooruitgang dat bij het catalogiseren van nieuwe titels vaak al een titelbeschrijving aanwezig was waaraan alleen de bezitgegevens moesten worden gehangen. Zelf een documentaliste als ik met maar twee modules "Catalogisering" tijdens de studie, kon catalogiseren. En niet te vergeten dat door het geautomatiseerde catalogiseren het zoeken veel gemakkelijker werd. Je hoefte niet meer tussen de kasten met titel-, auteurs en slagwoordcatalogi waarin in lange laden honderden van kleine kaartjes zaten heen en weer te lopen. Je zat achter de PC en de zoekresultaten komen er zo uitgerold. Dit werd steeds meer verbeterd en intussen werken we met bibliotheekcatalogi waaraan zelf gegevens van boekverkopers en recensies van lezers zijn toegevoegd. Werelden gaan open en elke keer weer kom je titels of onderwerpen tegen waaraan men zelf niet eens gedacht heeft.

En alles van huis uit. En nu nog het sociale aspect wat erbij komt. Bibliotheekgebruikers die meehelpen dat de titels uitgebreider worden ontsloten. Ik vind het een fantastische ontwikkeling ook moeten wij als informatie professionals erop blijven toezien dat de toegevoegde gegevens gecontroleerd worden op relevantie en betrouwbaarheid om de wildgroei te beperken. Maar dat geldt natuurlijk ook voor alle overige open sources die we op internet tegen komen. Alleen als men weet dat er vakmensen achter zitten die de boel in de gaten houden, is informatie waardevol.

Online muziek beluisteren (ding 20)

De ondertitel van bovenstaande afbeelding vind ik helemaal kloppen: lastfm is inderdaad revolutioneer! Ik hield ik me nog veel bezig met muziek, ik ben wat dat betreft alleen een vrij passieve consument van muziek, dwz. ik kom op de radio muziek tegen, vind het mooi of niet en soms onthou ik ook de artiest en dan koop ik ook weleens een CD'je. Maar ik ben eigenlijk nooit echt pro-actief bezig geweest met muziek. Daar is al een beetje verandering in gekomen sindsdat ik regelmatig via YouTube muziek ben gaan luisteren. Daar worden voor een deel ook al links gelegd met andere artisten maar dat is natuurlijk niet te vergelijken wat lastfm biedt!

Heb nu bijvoorbeeld, terwijl ik deze post schrijf, muziek opstaan van Kings of Convenience (nog nooit van gehoord, maar wel mooi!) omdat ze qua muziek lijken op de stijl van Feist, die ik al eerder in mijn blog noemde. Je tikt de naam van een artist in en je krijgt een radioprogramma gepresenteerd dat zo nooit op de radio zou komen omdat het door het toedoen van een heleboel mensen is samengesteld. Zal deze link zeker aan mijn favoriten toevoegen! Maar of ik me ook zal laten registreren om een profiel op te bouwen, dat weet ik zo nog niet.

Online Social Networks (ding 19)

Wat prive lidmaatschappen aan sociale netwerken betreft kan ik persoonlijk al drie noemen.
Toen ik terugkwam uit Madrid werd ik door een medeleerling die ik tijdens mijn Spaanse lessen heb leren kennen uitgenodigd om deel te nemen aan Facebook.
De uitnodiging heb ik aangenomen en sinds oktober ben ik lid van dit sociale online netwerk. In het begin heb ik nog af en toe met Yvette uitgewisseld maar intussen is het wat stil gevallen. Trouwens is mijn man ook lid van dit netwerk maar we houden het toch liever bij het persoonlijke contact.
Toen ik weer eens het programma voor mijn hotmail account had geupgraded kwam ik de mogelijkheid tegen om daar mijn eigen space in te richten. Dat heb ik gedaan, maar ik doe er verder niet veel mee. Ook maak ik deel uit van het netwerk Stayfriends (oude klasgenoten) maar dat ligt ook al weer een tijdje stil.
Professioneel ben ik nog niet verbonden aan een sociaal network, maar ik weet van mijn man dat hij via LinkedIn last nog weer door een oude kennis is benaderd, die we al een paar jaar uit het oog waren verloren.
Wat vind ik nou van zo een online social network? Als ik naar mijn facebook kijk dan zie ik heel veel namen van vrienden van mijn vrienden langskomen maar er is zelden maar eentje bij die ik zou willen uitnodigen om mijn vriend te worden. Persoonlijk vind ik dit soort contacten veel te oppervlakkig om er veel tijd en energie in te steken. Ik ben blij als ik de tijd kan vrijmaken om mijn echte vrienden eens in de zoveel tijd te bellen, te mailen of te schrijven. Mijn real social network vraagt al heel veel tijd. Als ik dan hoor dat sommigen over hun 100 vrienden praten die ze op een online social network hebben, dan vraag ik me af, zijn deze mensen wel in staat om echte vriendschappen op te bouwen en onderhouden? De wereld is de laatste jaren toch heel erg aan het veranderen!
Maar ik geef toe faceboek e.a. zijn wel mooie instrumenten om op afstand contact te onderhouden. Ik stel me voor dat goede vrienden naar het buitenland zouden verhuizen of op een langere vakantie gaan en dan kun je mooi in touch blijven door even door te geven wat je aan het doen bent of berichten achter te laten.
Professioneel lijkt me een social network handig bij uitwisselen van werkervaringen of om mensen via mensen te ontmoeten met wie men professioneel op een lijn zit.

Catalogiseer je boekenkast met LibraryThing (ding 18)

Het is me helaas niet gelukt om mijn LibraryThing als widget op mijn blog te krijgen, voorlopig staat er alleen een link. Heb van alles geprobeerd met mijn HTML maar het wilde niet. Zal zeker heel simpel zijn maar vandaag niet meer.

Ik ben nu dus ook lid (weer een account erbij!) van LibraryThing en zou mijn boekenkast kunnen catalogiseren. Ik dacht dat ik maar moet beginnen met mijn nachtkastje en daarom is er voorlopig maar een boek gecatalogiseerd. De overige tien boeken die zich naast mijn bed opstapelen moeten nog even wachten. Maar heel eerlijk: ik vind LibraryThing een prachtige site.

Ik hoop dat ik gauw gebruik ervan kan maken voor mijn accountmanager blog die ik nog moet opzetten. Dit zal ik in elk geval onthouden!

Bij deze de profielfoto die ik aan mijn LibraryThing profiel heb toegevoegd:

"Der Bücherwurm" van Carl Spitzweg

Typische web2.0 site naar keuze (ding 17)

Via de links zoals die bij ding 17 zijn aangegeven staan ben ik naar diverse web2.0 sites gesurfd om even een kijkje te nemen. Ik heb o.a. gekeken naar kooksites en muzieksites en wat me dan elke keer weer opvalt is dan mensen blijkbaar ontzettend veel tijd eraan (kunnen) besteden om deze sites met content te verzorgen. Bijvoorbeeld zat ik op een kooksite waar mensen zelfgemaakte kookinstructie filmpjes konden uploaden om hun recepten aan de man de brengen. Verbazingwekkend hoevel moeite en tijd in deze filmpjes werd gestoken. Je krijgt bijna het idee dat de mensen thuis alleen nog maar bezig zijn te bedenken hoe ze hun recepten, foto's, muziek, gedachtengoed via het net de wereld in kunnen brengen. Maar hoe groot is eigenlijk de kans dat hun recept, foto, muziek of gedachtengoed door iemand anders wordt uitgevoerd, bekeken, geluisterd of gelezen? Mijn inziens niet zo vaak en dan meestal ook bij toeval! Als ik naar mijn eigen blog kijk dan zie ik reacties (en dat ook niet al te vaak) omdat collega's via de 23 dingen daar komen, maar voor de rest...

Ik trek daaruit de conclusie dat een web2.0 site vooral zinvol is als je weet wie je doelgroep is en vice versa.

Waarom zou men al die moeite doen om een site met content te vullen als "kein Schwein" het leest?

Bovendien is het dan ook belangrijk bij het opzetten van zo'n site om ervoor te zorgen dat de site goed te vinden is door potentiele gebruikers.

Persoonlijk vind ik vooral de tijd een grote factor in het hele web2.0 verhaal. De afgelopen dingen heb ik van alles geleerd en gedaan: geblogd, RSS feeds verzameld, gebookmarked, foto' s en films geupload (wat kost dat een tijd!) etc. maar uiteindelijk vooral omdat ik er echt tijd voor heb vrijgemaakt. De toekomst zal uitwijzen of ik het kan volhouden. Ik heb heel veel goede ideeen kunnen opdoen en het web2.0 is geen onbekend terrein meer voor mij: ik kan meepraten en ik kijk nu ook heel anders tegen websites aan. En dat was het zeker waard!

Zo nu nog verder met de dingen 18 tot en met 22; dan zit deze cursus erop!