zondag 12 juli 2009

Abrikozen


Daar hangen ze nu boven in de boom, abrikozen; hun goudgele kleur schittert tussen het groen van de bladeren. Het is een goed jaar. De boom kan de last amper dragen, diep hangen de takken, soms nog verzwaard door regendruppels, naar beneden.
Het begint elk jaar al in het voorjaar als de boom overdekt is met roze bloesem. Elk jaar is het weer spannend: blijft het vorstvrij, zijn er al bijen in lucht? De weken daarna is het afwachten wat de oogst zal brengen, of zich kleine groene vruchtjes vormen die later uitgroeien tot mooie goudgele abrikozen. Dit jaar heeft het goed uitgepakt, nu is het tijd om te oogsten.


Vrijdagavond heb ik de ladder gepakt en een emmer en heb ik kilo's abrikozen kunnen plukken. Er hangen er nog meer in de boom maar die geef nog even de tijd om te rijpen.



Op zaterdagochtend ben ik dan begonnen met het bereiden van abrikozenjam. Eerst de vruchten wassen, van hun pitten ontdoen en in kleine stukjes snijden. Tussendoor ook nog jampotten afwassen en goed afspoelen. Ze worden op tafel op een handdoek gezet om te drogen.

Roel kreeg de opdracht om nog wat extra geleisuiker mee te nemen want mijn voorraad was niet toereikend voor 5 kilogram abrikozen.

Als 2,5 kilo abrikozen ontpit en gesneden in de pan zitten, komt de geleisuiker erover heen en kan ik beginnen met koken. Langzaam begint de massa op temperatuur te komen. De abrikozenstukjes worden zacht en veranderen in een goudgele pap. Daarbij blijf ik de massa altijd roeren om te voorkomen dat het gaat aanbranden. Nog enkele minuten laten koken en dan is het zover, de massa is klaar om in de potten te worden gevuld. Ik pak mijn speciale jamlepel en vul elke pot tot aan de rand. Dan gaat de deksel er strak op en wordt de pot ondersteboven op tafel gezet. Zo blijft die enkele minuten staan om vacuĆ¼m te trekken en helemaal dicht te gaan.



Tijd voor de tweede ronde, alles nog een keer. Aan het eind van deze "jamsessie'' staan 18 potten abrikozenjam op tafel. Nu nog de etiketjes erop en daarna plaats ik de potten op het kelderschap. Daar staan ze dan tot dat ze in de loop van het jaar voor een heerlijk broodje abrikozenjam worden opgehaald. Hmmmh, lekker!

Geen opmerkingen: