Staking

We zijn weer op ons eiland: Fuerteventura. k zit op het balkon van ons apartement en geniet van de laatste zonnestralen. Ingeborg is  beneden bij de pool om haar eerste duik te nemen. Het voelt heel fijn en vertrouwd om weer in Corralejo te zijn.
Maar het heeft ons deze keer veel geduld en tijd gekost om hier te komen.
Eigenlijk is het allemaal ermee begonnen, dat we deze keer niet vanuit Muenster konden vrrtrekken maar naar Duesseldorf moesten uitwijken. De hele routing raakte daardoor al in de waar. Maar enfin, we hadden ons erbij neergelegd dat we iets langer onderweg zouden zijn, toen we gisteren te horen kregen dat er op ons dag van vertrek het veiligheidspersoneel van vliegveld Duesselorf zou gaan staken. In plaatsvan twee uur van tevoren werd het advies gegeven om vier uur eerder op het vliegveld te zijn. Dus om half twalf woensdagnacht kwam Ingeborg mij ophalen. Om kwart voor twee waren wij bij de parkeerplaats en een half uur later bracht ons de shuttlebus nar de luchthaven. Onze vlucht zou om 6 uur volgens plan vertrekken, wij stonden om half drie in de ochtend in de vertrekhal.Wij waren in elk geval mooi op tijd!
Maar in de vesrte verte was er geen personeel te bekennen die ons informatie kon verstrekken. De reizigers bleven binnenstromen en de rijen bij de in-checkbalies werden steeds langer. Wij hadden intussen alvast bij een automaat kunnen inchecken maar moesten onze bagage nog kwijt zien te raken. Dus ook wij gingen in de rij staan. Eindelijk om half vier gingen de balies open en kwam de massa in beweging. Rondom vier uur zagen we onze koffers op de bagageband verdwijnen en hadden wij de hadden vrij. Maar daar was al het volgende hindernis, de veiligheidscontrole. Ook daar weer lange rijen. Gelukkig werd onze bestemming omgeroepen en kregen we voorrang. In de vertrekhal kwamen de stakers in actie, vlaggen van de vakbond , veel gekleurde hesjes en de televisiecamera stond ook al klaar. We hadden andere zorgen en waren blij dat we verder door konden schuiven. Gek genoeg was er veel begrip bij de reizigers en viel er geen kwaad woord, maar wel sommige personen flauw.. Rondom vjf uur waren we door de veiligheidspoorten. En daarna werd onze geduld en die van alle anderen pas echt op de proef gesteld. Eindelijk om kwart voor acht, konden we boarden. En om iets na achten waren we in de lucht. Tijdens de begroeting door de piloot werd ons een ding heel duidelijk gemaakt, wij met z'n allen waren geluksvogels, want onze vakantievlucht ging WEL door!
Toen we om 12 uur locale tijd op Fuerteventur de eerste zonnestralen voelden, was het zelf niet meer erg, dat onze buschauffeur verstek liet gaan en wij nog iets langer moesten wachten, voordat we naar Corralejo konden vertrekken.
En nu zitten wij hier dan op ons balkon en genieten terwijl thuis een sneeuwstorm woedt.